1611'de Alman gökbilimci Kepler, mercek ve mercek olarak iki parça merceksi mercek aldı, büyütme açıkça geliştirildi, daha sonra insanlar bu optik sistemi Kepler teleskopu olarak kabul ettiler.

1757'de Du Grand, cam ve su kırılması ve dağılımını inceleyerek, akromatik merceğin teorik temelini oluşturdu ve akromatik mercek üretiminde taç ve çakmaktaşı camları kullandı.O zamandan beri, akromatik Refrakter Teleskop, uzun aynalı teleskop gövdesinin yerini tamamen aldı.

Ondokuzuncu yüzyılın sonunda, üretim teknolojisinin gelişmesiyle birlikte, kırılma teleskopunun daha büyük bir kalibresini yapmak mümkün oldu, ardından büyük çaplı Refraktör Teleskop üretimi yapıldı.En temsili olanlardan biri, 1897'de 102 cm çapındaki Ekes teleskopu ve 1886'da 91 cm çapındaki Rick teleskopuydu.

Refrakter teleskop odak uzaklığının avantajlarına sahiptir, plaka ölçeği büyüktür, boru bükülmesi duyarsızdır, astronomik ölçüm çalışmaları için en uygunudur.Ama her zaman artık bir renge sahiptir, aynı zamanda ultraviyole, kızılötesi radyasyon emilimi çok güçlüdür.Devasa optik cam dökme sistemi zor olsa da, 1897'de inşa edilen Yerkes teleskopu kırılma teleskopunda, gelişme doruğa ulaştı, bu yüz yıldan beri daha büyük bir kırılma teleskopu ortaya çıkmadı.